Militia Templi – Christi pauperum Militum Ordo: Preces da recitare alla fine dell’Ufficio
Ripetuta l’antifona dopo il Benedictus o il Magnificat l’Ebdomadario recita:
– KÝRIE, eléison.
CHRISTE, eléison.
– KÝRIE, eléison.
Il Gran Maestro (o il Precettore o il Commendatore competente) inizia:
– PATER noster, …
che continua ad alta voce, mentre tutti si inchinano, fino a:
– V. Et ne nos indúcas in tentatiónem.
R. Sed líbera nos a malo.
L’Ebdomadario continua (escluse le feste di I e II classe) in ginocchio nei giorni di penitenza, in piedi negli altri:
– V. Ego dixi: Domine, miserére mei.
R. Sana ánimam meam, quia peccávi tibi.
– V. Convértere, Domine, úsquequo.
R. Et deprecábilis esto super servos tuos.
– V. Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos.
R. Quemádmodum sperávimus in te.
– V. Sacerdótes tui induántur iustítiam.
R. Et sancti tui exsúltent.
– V. Orémus pro beatissimo Papa nostro Benedícto.
R. Dóminus consérvet eum, et vivíficet eum, et beátum fáciat eum in terra, et non tradat eum in ánimam inimicórum eius.
– V. Orémus et pro … (Nome dell’Ordinario diocesano del luogo) et pro ómnibus Antistítibus nostris.
R. Stent et pascant in fortitúdine tua, Dómine, in sublimitáte nóminis tui.
– V. Dómine, salvum fac Regem.
R. Et exáudi nos in die, qua invocavérimus te.
– V. Salvum fac pópulun tuum, Dómine, et bénedic hereditáti tuæ.
R. Et rege eos, et extólle illos usque in ætérnum.
– V. Meménto Congregatiónis tuæ.
R. Quam possedísti ab inítio.
– V. Fiat pax in virtúte tua.
R. Et abundántia in túrribus tuis.
– V. Orémus pro Magno Magístro nostro Dómino Marcéllo.
R. Ut Deus, Magnum Magístrum nostrum, ad gubernatiónem Domus Templi et Religiónis nostræ, fratrúmque nostrórum, illustráre et instrúere dignétur, ipsumque longævum et in próspero statu consérvet, una cum frátribus nostris quos a votis promíssis declinári non permíttat.
– V. Pro frátribus nostris abséntibus.
R. Salvos fac servos tuos, Deus meus, sperántes in te.
– V. Pro benefactóribus nostris.
R. Retribúere dignáre, Dómine, ómnibus, nobis bona faciéntibus propter nomen tuum, vitam ætérnam. Amen.
– V. Pro frátribus nostris defúnctis.
R. Deus, veniæ lárgitor et húmanæ salútis ámator: quæsumus cleméntiam tuam; ut Milítiæ Templi et antíqui Órdinis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sæculo transiérunt, beata Maria semper Vírgine, Dómina nostra et Regína Militiæ intercédente, cum beato Johanne Apóstolo et Evangelísta, et ómnibus Sanctis, ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas.
– V. Pro ómnibus fidélibus defúnctis.
R. Réquiem æetémam dona eis, Dómine, et lux perpétua lúceat eis.
– V. Requiéscant in pace.
R. Amen.
– V. Pro afflíctis et captívis.
R. Libera eos, Deus Israel, ex ómnibus tribulatiónibus suis.
– V. Mitte eis, Dómine, auxílium de sancto.
R. Et de Sion túere eos.
– V. Dómine, Deus virtútum convérte nos.
R. Et osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
– V. Exsúrge, Christe, ádiuva nos.
R. Et líbera nos propter nomen tuum.
L’Ebdomadario invita a pregare secondo intenzioni particolari:
– V. Orémus ad mentes sequéntes:
Il Precettore o il Commendatore annunciano le intenzioni particolari che vengono concluse con le invocazioni:
– V. Dómina nostra Regína Milítiae.
R. Ora pro nobis.
– V. Omnes Sancti et Mártyres Templi.
R. Intercedíte pro nobis.
– V. Dómine, exáudi oratiónem meam.
R. Et clámor meus ad te véniat.
Chi presidede recita l’orazione o le orazioni del giorno.
– V. Orémus:
Per Dóminum …
Quindi conclude:
– V. Dómine, exáudi oratiónem meam.
R. Et clámor meus ad te véniat.
– V. Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.
– V. Fidélium ánimæ, † per misericórdiam Dei, requiéscant in pace.
R. Amen.
Conclude il Gran Maestro (Precettore o Commendatore):
– V. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
R. Et cum frátribus nostris abséntibus.
Amen.
Si conclude con l’antifona finale alla Beata Vergine Maria propria del tempo.